گزارش جلسه سخنرانی به مناسبت "روز جهانی زبان مادری"
" دسترسی به زبان مادری، برای رشد شخصیت فوقالعاده اساسی و مهم است"
http://zamaaneh.com/canada/2010/03/post_199.html
محمد تاج دولتی
بیش از ۱۰ سال است که روز ۲۱ فوریهی هرسال از سوی سازمان ملل متحد و سازمان یونسکو به عنوان «روز جهانی زبان مادری» معرفی شده و همه ساله به این مناسبت، برنامههای گوناگونی در تاکید بر اهمیت زبان مادری برگزار میشود.
با این که حق آموزش و آموختن به زبان مادری، در ترکیب چند قومی و چند فرهنگی ایران، در قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز به رسمیت شناخته شده است، اما ممنوعیت اجرای این حق سالها است که به یکی از اعتراضهای ایرانیان متعلق به اقوام و فرهنگهای گوناگون ایران که مایلاند به زبان مادری خود نیز آموزش ببینند و صحبت کنند، تبدیل شده است.
در همین رابطه، روز ۲۱ فوریه «بنیاد ایرانی- کانادایی زبان و فرهنگ آذربایجان» که شش سال پیش توسط چند تن از ایرانیان ترک زبان در کانادا تأسیس شد، یک جلسهی سخنرانی در بارهی اهمیت زبان مادری، در سالن اجتماعات یکی از کتابخانههای شهر تورنتو برگزار کرد.
در این برنامه که با حضور بیش از ۱۰۰ تن از ایرانیان و به زبان فارسی برگزار شد، دکتر رضا براهنی نویسنده و شاعر، دکتر رضا مریدی نمایندهی ایرانیتبار پارلمان اونتاریو، دکتر فریدون رحمانی رییس «خانهی کرد» در اونتاریو و دکتر عباس آزادیان رواندرمانگر شناخته شدهی جامعهی ایرانیان کانادا سخنرانی کردند.
دکتر رضا مریدی که خود یکی از مؤسسین بنیاد زبان و فرهنگ آذربایجان است، ضمن اشاره به اهمیت توجه به زبان مادری و تاریخچهی نامگذاری روز ۲۱ فوریه به نام روز جهانی زبان مادری، گفت:
«در تمام دنیا، کمتر از ۲۰۰ کشور عضو سازمان ملل متحد هستند. یعنی ما دردنیا ۲۰۰ کشور هستیم، در حالی که تقریبا ۶۰۰۰ زبان داریم. این نشان میدهد که هیچ کشوری در دنیا نیست که در آن فقط یک زبان صحبت بشود.
اگر مسالهی زبان بین ملتها و ملیتها حل نشود و ملیتها زبانهای همدیگر را نپذیرند، این مساله تبدیل به یک تنش سیاسی در کشورهای مختلف میشود و صلح جهانی را به خطر میاندازد. در تاریخ دنیا جنگهای بسیاری بر مبنای همین اختلافات قومی و فرهنگی اتفاق افتاده است».
دکتر مریدی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت:
«امیدوارم در وطن عزیز ما ایران هم موضوع و معضل زبان هرچه زودتر حل شود. همهی زبانها آزاد شوند تا مردم ما با راحتی و آسایش بتوانند با هم راحت باشند و همه بتوانند زبانهای دیگر را یاد بگیرند. گاهی وقتها فکر میکنم چه خیانت بزرگی در وطن عزیز ما ایران به ما کردهاند؛ ما میتوانستیم خیلی زبانها را یاد بگیریم. مثلا برای خود من امکان داشته که بتوانم کردی یاد بگیرم و یا دوستان فارس ما میتوانستند ترکی یاد بگیرند. اگر فضای قبولی زبانها در ایران وجود داشت، هرکدام از ما میتوانست پنج تا شش زبان را یاد بگیرد. این امکان را از ما دریغ کردهاند.
اما امیدوارم در آینده این موانع برطرف شود و مردم ایران عزیز ما، همه با هم و همگی نزدیک هم باشند؛ با مقبولیت زبان و آداب و رسوم همدیگر».
ترجمهی فارسی پیام خانم ایرنا بوکاوا، دبیرکل سازمان یونسکو، به مناسبت روز جهانی زبان مادری نیز برای شرکت کنندگان در این جلسهی سخنرانی ارائه شد.
دبیرکل یونسکو در این پیام اشاره کرده که از ۱۰ سال پیش مراسم بزرگداشت روز جهانی مادری در مقر یونسکو برگزار میشود.
در این پیام تاکید شده که کارکردهای چندگانه و حیاتی زبان در عرصههای مختلفی همچون فرهنگ، اقتصاد و آموزش سالها است به اثبات رسیده است. اولین کلمات و همچنین تفکرات فردی که اساس و شالودهی تاریخ و فرهنگ است، از طریق زبان مادری ابراز میشود و لزوم تحصیل کودکان در مراحل اولیهی آموزش به زبان مادری، امری شناخته شده است.
در پیام مدیرکل یونسکو همچنین اشاره شده که مفهوم زبان مادری در حقیقت مکمل سیستم آموزشی چند زبانهای است که یونسکو در تلاش برای ارتقاء و ترویج دستکم سه مهارت زبانی؛ یعنی زبان مادری، زبان ملی و گویش انجام میدهد.
" تکلم به زبان مادری عین حقوق بشر است و دمکراسی است"
در بخش بعدی این برنامه، دکتر فریدن رحمانی جامعهشناس و رییس هیأت مدیریهی "خانهی کرد" در شهر تورنتو، از دیدگاه جامعهشناختی به اهمیت زبان مادری پرداخت و زیر عنوان زبان مادری، دمکراسی و فرهنگ دمکراتیک گفت:
«پیوند میان دمکراسی و زبان را در دو بعد میتوان بررسی کرد که به نظر من یکی از آنها را میتوان به عنوان بعد حقوقی و دیگری را بعد سیاسی− اجتماعی نامگذاری کرد.
از دیدگاه حقوقی اگر ما بپذیریم که زبان مادری یک حق است و انسان باید آن را به عنوان حق اولیه بهکار ببرد و به زبان مادریاش تکلم کند و دمکراسی را هم به عنوان مجموعهای از حقوق انسان و حقوق بشر که بنیانهای اولیهی دمکراسی را تشکیل میدهد، بنابراین تکلم به زبان مادری عین حقوق بشر است و دمکراسی است.
از دیدگاه سیاسی− اجتماعی، اگر ما بپذیریم دمکراسی عبارت است از مشارکت انسانها در سرنوشت خودشان و در تصمیمگیریها، میدانیم که اکثر حقوقدانان، جامعهشناسان و محققین معتقدند برای بالا بردن سطح دمکراسی باید سطح مشارکت سیاسی اجتماعی سیاسی را به طور آزاد و آگاهانه بالا ببریم، بنابراین اینجا است که رابطهی دمکراسی و زبان مادری مشخص میشود.
یعنی برای این که بتوانیم در جامعهای مانند ایران، تمام آحاد ملی را در تعیین سرنوشت خودشان، در تصمیمگیریهای سیاسی و آگاهی بخشی در مسائل سیاسیشان امکانپذیر کنیم، تنها راهش این است که امکان بحثهای سیاسی اجتماعی مردم را به زبان اصلی و اولیهای که راحتتر میتوانند به آن تکلم کنند، فراهم کنیم».
" پنج تا شش هزار زبان در دنیا وجود دارد"
دکتر عباس آزادیان، رواندرمانگر شناخته شدهی جامعهی ایرانیان کانادا، سخنران دیگر جلسه بود که با زبانی ساده و ارائهی مثالهایی ملموس، زیر عنوان شخصیت و دسترسی به زبان مادری و نقش و اهمیت آن، از نخستین هفتهها و ماههای زندگی کودک، سخنرانی کرد. دکتر عباس آزادیان گفت که:
«در حال حاضر حدود پنج تا شش هزار زبان در دنیا وجود دارند که ۹۰درصد این زبانها در حال از بین رفتن هستند و حدود ۱۲ زبان هرسال در دنیا از بین میرود و از تعداد کل زبانهایی که در دنیا وجود دارد، ۲۰درصد تا ۵۰درصد آنها مصرف روزانه ندارند.
وقتی تاثیر زبانها را بر همدیگر بررسی کردند، زبان انگلیسی به عنوان جانی و مقصر اصلی در نظر گرفته شد. ۹۰درصد زبانهایی که زبان انگلیسی در ارتباط با آنها قرار میگیرد، در نهایت از بین میروند. زبان فرانسه زبان بسیار بهتر و ملایمتری از این لحاظ است. حدود ۵۰درصد زبانهایی که در ارتباط با زبان فرانسه قرار میگیرند، از بین میروند. در مورد زبان فارسی، آماری نداریم. اما اصل مطلب این است که زبانها از بین میروند. این مساله از لحاظ رشد شخصیت، رشد فرد و جایگاه فرد در اجتماع تاثیر میگذارد».
دکتر عباس آزادیان ضمن بررسی جامعی از تئوریهای گوناگون در بارهی تاثیر زبان مادری در رشد شخصیت انسان، در پایان سخنرانیاش نتیجهگیری کرد:
«شخصیت انسان در زبان رشد میکند؛ شخصیت انسان در ارتباط عاطفیای که با غیر ایجاد میشود رشد میکند؛ شخصیت انسان در معنایی که بین فرد و دیگران در محیط ایجاد میشود رشد میکند و بعد که دسترسی به زبان از بین میرود، آن معنا، درک از خود، درک از دیگران و درک از دنیا بههم میخورد و مشکلات روحی، مشکلات روانی و مشکلات شخصیتی ایجاد میکند. به همین دلیل ضروری است که فرد به زبانی که با آن بزرگ شده و به زبان مادری خودش دسترسی داشته باشد و طبیعتا این نافی این مساله نیست که انسان زبانهای دیگر را یاد بگیرد. انسان میتواند زبانهای دیگر را یاد بگیرند.
بچههای زیر ۱۳ سال به صورت برق و باد میتوانند زبانهای دیگر را یاد بگیرند. حتی یکی از روانشناسها ادعا میکرد بچهی زیر یک ساله، اگر در محیط زبانهای مختلف قرار بگیرد، به راحتی میتواند ۱۱ زبان را یاد بگیرد. البته نمیدانم در این ادعا چقدر اغراق هست. مطالعه در این مورد و نظر قاطع دادن سخت است، ولی اصل مطلب این است که دسترسی به زبان مادری، برای رشد شخصیت فوقالعاده اساسی و مهم است».
" دسترسی به زبان مادری، برای رشد شخصیت فوقالعاده اساسی و مهم است"
http://zamaaneh.com/canada/2010/03/post_199.html
محمد تاج دولتی
بیش از ۱۰ سال است که روز ۲۱ فوریهی هرسال از سوی سازمان ملل متحد و سازمان یونسکو به عنوان «روز جهانی زبان مادری» معرفی شده و همه ساله به این مناسبت، برنامههای گوناگونی در تاکید بر اهمیت زبان مادری برگزار میشود.
با این که حق آموزش و آموختن به زبان مادری، در ترکیب چند قومی و چند فرهنگی ایران، در قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز به رسمیت شناخته شده است، اما ممنوعیت اجرای این حق سالها است که به یکی از اعتراضهای ایرانیان متعلق به اقوام و فرهنگهای گوناگون ایران که مایلاند به زبان مادری خود نیز آموزش ببینند و صحبت کنند، تبدیل شده است.
در همین رابطه، روز ۲۱ فوریه «بنیاد ایرانی- کانادایی زبان و فرهنگ آذربایجان» که شش سال پیش توسط چند تن از ایرانیان ترک زبان در کانادا تأسیس شد، یک جلسهی سخنرانی در بارهی اهمیت زبان مادری، در سالن اجتماعات یکی از کتابخانههای شهر تورنتو برگزار کرد.
در این برنامه که با حضور بیش از ۱۰۰ تن از ایرانیان و به زبان فارسی برگزار شد، دکتر رضا براهنی نویسنده و شاعر، دکتر رضا مریدی نمایندهی ایرانیتبار پارلمان اونتاریو، دکتر فریدون رحمانی رییس «خانهی کرد» در اونتاریو و دکتر عباس آزادیان رواندرمانگر شناخته شدهی جامعهی ایرانیان کانادا سخنرانی کردند.
دکتر رضا مریدی که خود یکی از مؤسسین بنیاد زبان و فرهنگ آذربایجان است، ضمن اشاره به اهمیت توجه به زبان مادری و تاریخچهی نامگذاری روز ۲۱ فوریه به نام روز جهانی زبان مادری، گفت:
«در تمام دنیا، کمتر از ۲۰۰ کشور عضو سازمان ملل متحد هستند. یعنی ما دردنیا ۲۰۰ کشور هستیم، در حالی که تقریبا ۶۰۰۰ زبان داریم. این نشان میدهد که هیچ کشوری در دنیا نیست که در آن فقط یک زبان صحبت بشود.
اگر مسالهی زبان بین ملتها و ملیتها حل نشود و ملیتها زبانهای همدیگر را نپذیرند، این مساله تبدیل به یک تنش سیاسی در کشورهای مختلف میشود و صلح جهانی را به خطر میاندازد. در تاریخ دنیا جنگهای بسیاری بر مبنای همین اختلافات قومی و فرهنگی اتفاق افتاده است».
دکتر مریدی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت:
«امیدوارم در وطن عزیز ما ایران هم موضوع و معضل زبان هرچه زودتر حل شود. همهی زبانها آزاد شوند تا مردم ما با راحتی و آسایش بتوانند با هم راحت باشند و همه بتوانند زبانهای دیگر را یاد بگیرند. گاهی وقتها فکر میکنم چه خیانت بزرگی در وطن عزیز ما ایران به ما کردهاند؛ ما میتوانستیم خیلی زبانها را یاد بگیریم. مثلا برای خود من امکان داشته که بتوانم کردی یاد بگیرم و یا دوستان فارس ما میتوانستند ترکی یاد بگیرند. اگر فضای قبولی زبانها در ایران وجود داشت، هرکدام از ما میتوانست پنج تا شش زبان را یاد بگیرد. این امکان را از ما دریغ کردهاند.
اما امیدوارم در آینده این موانع برطرف شود و مردم ایران عزیز ما، همه با هم و همگی نزدیک هم باشند؛ با مقبولیت زبان و آداب و رسوم همدیگر».
ترجمهی فارسی پیام خانم ایرنا بوکاوا، دبیرکل سازمان یونسکو، به مناسبت روز جهانی زبان مادری نیز برای شرکت کنندگان در این جلسهی سخنرانی ارائه شد.
دبیرکل یونسکو در این پیام اشاره کرده که از ۱۰ سال پیش مراسم بزرگداشت روز جهانی مادری در مقر یونسکو برگزار میشود.
در این پیام تاکید شده که کارکردهای چندگانه و حیاتی زبان در عرصههای مختلفی همچون فرهنگ، اقتصاد و آموزش سالها است به اثبات رسیده است. اولین کلمات و همچنین تفکرات فردی که اساس و شالودهی تاریخ و فرهنگ است، از طریق زبان مادری ابراز میشود و لزوم تحصیل کودکان در مراحل اولیهی آموزش به زبان مادری، امری شناخته شده است.
در پیام مدیرکل یونسکو همچنین اشاره شده که مفهوم زبان مادری در حقیقت مکمل سیستم آموزشی چند زبانهای است که یونسکو در تلاش برای ارتقاء و ترویج دستکم سه مهارت زبانی؛ یعنی زبان مادری، زبان ملی و گویش انجام میدهد.
" تکلم به زبان مادری عین حقوق بشر است و دمکراسی است"
در بخش بعدی این برنامه، دکتر فریدن رحمانی جامعهشناس و رییس هیأت مدیریهی "خانهی کرد" در شهر تورنتو، از دیدگاه جامعهشناختی به اهمیت زبان مادری پرداخت و زیر عنوان زبان مادری، دمکراسی و فرهنگ دمکراتیک گفت:
«پیوند میان دمکراسی و زبان را در دو بعد میتوان بررسی کرد که به نظر من یکی از آنها را میتوان به عنوان بعد حقوقی و دیگری را بعد سیاسی− اجتماعی نامگذاری کرد.
از دیدگاه حقوقی اگر ما بپذیریم که زبان مادری یک حق است و انسان باید آن را به عنوان حق اولیه بهکار ببرد و به زبان مادریاش تکلم کند و دمکراسی را هم به عنوان مجموعهای از حقوق انسان و حقوق بشر که بنیانهای اولیهی دمکراسی را تشکیل میدهد، بنابراین تکلم به زبان مادری عین حقوق بشر است و دمکراسی است.
از دیدگاه سیاسی− اجتماعی، اگر ما بپذیریم دمکراسی عبارت است از مشارکت انسانها در سرنوشت خودشان و در تصمیمگیریها، میدانیم که اکثر حقوقدانان، جامعهشناسان و محققین معتقدند برای بالا بردن سطح دمکراسی باید سطح مشارکت سیاسی اجتماعی سیاسی را به طور آزاد و آگاهانه بالا ببریم، بنابراین اینجا است که رابطهی دمکراسی و زبان مادری مشخص میشود.
یعنی برای این که بتوانیم در جامعهای مانند ایران، تمام آحاد ملی را در تعیین سرنوشت خودشان، در تصمیمگیریهای سیاسی و آگاهی بخشی در مسائل سیاسیشان امکانپذیر کنیم، تنها راهش این است که امکان بحثهای سیاسی اجتماعی مردم را به زبان اصلی و اولیهای که راحتتر میتوانند به آن تکلم کنند، فراهم کنیم».
" پنج تا شش هزار زبان در دنیا وجود دارد"
دکتر عباس آزادیان، رواندرمانگر شناخته شدهی جامعهی ایرانیان کانادا، سخنران دیگر جلسه بود که با زبانی ساده و ارائهی مثالهایی ملموس، زیر عنوان شخصیت و دسترسی به زبان مادری و نقش و اهمیت آن، از نخستین هفتهها و ماههای زندگی کودک، سخنرانی کرد. دکتر عباس آزادیان گفت که:
«در حال حاضر حدود پنج تا شش هزار زبان در دنیا وجود دارند که ۹۰درصد این زبانها در حال از بین رفتن هستند و حدود ۱۲ زبان هرسال در دنیا از بین میرود و از تعداد کل زبانهایی که در دنیا وجود دارد، ۲۰درصد تا ۵۰درصد آنها مصرف روزانه ندارند.
وقتی تاثیر زبانها را بر همدیگر بررسی کردند، زبان انگلیسی به عنوان جانی و مقصر اصلی در نظر گرفته شد. ۹۰درصد زبانهایی که زبان انگلیسی در ارتباط با آنها قرار میگیرد، در نهایت از بین میروند. زبان فرانسه زبان بسیار بهتر و ملایمتری از این لحاظ است. حدود ۵۰درصد زبانهایی که در ارتباط با زبان فرانسه قرار میگیرند، از بین میروند. در مورد زبان فارسی، آماری نداریم. اما اصل مطلب این است که زبانها از بین میروند. این مساله از لحاظ رشد شخصیت، رشد فرد و جایگاه فرد در اجتماع تاثیر میگذارد».
دکتر عباس آزادیان ضمن بررسی جامعی از تئوریهای گوناگون در بارهی تاثیر زبان مادری در رشد شخصیت انسان، در پایان سخنرانیاش نتیجهگیری کرد:
«شخصیت انسان در زبان رشد میکند؛ شخصیت انسان در ارتباط عاطفیای که با غیر ایجاد میشود رشد میکند؛ شخصیت انسان در معنایی که بین فرد و دیگران در محیط ایجاد میشود رشد میکند و بعد که دسترسی به زبان از بین میرود، آن معنا، درک از خود، درک از دیگران و درک از دنیا بههم میخورد و مشکلات روحی، مشکلات روانی و مشکلات شخصیتی ایجاد میکند. به همین دلیل ضروری است که فرد به زبانی که با آن بزرگ شده و به زبان مادری خودش دسترسی داشته باشد و طبیعتا این نافی این مساله نیست که انسان زبانهای دیگر را یاد بگیرد. انسان میتواند زبانهای دیگر را یاد بگیرند.
بچههای زیر ۱۳ سال به صورت برق و باد میتوانند زبانهای دیگر را یاد بگیرند. حتی یکی از روانشناسها ادعا میکرد بچهی زیر یک ساله، اگر در محیط زبانهای مختلف قرار بگیرد، به راحتی میتواند ۱۱ زبان را یاد بگیرد. البته نمیدانم در این ادعا چقدر اغراق هست. مطالعه در این مورد و نظر قاطع دادن سخت است، ولی اصل مطلب این است که دسترسی به زبان مادری، برای رشد شخصیت فوقالعاده اساسی و مهم است».
Honestly, I don't understand why some people have so much concerns on the protection of their Mother Language. English language is the No#1 in whole world, because it is the scientific language. Like French in last century in Iran or Latin in Europe countries before Renaissance. I believe the best way to promote and protect our own languages is to improve the level of art, literature, Science in our society. If we can produce and present good cultural and scientific products in our language , we will not only be able to protect it but also we will make a motivation for the others to be interested in learning our language.
ReplyDelete